„Thomasina. O kotce, która myślała, że jest Bogiem” [RECENZJA]

Opowieści, w których narratorem są zwierzęta, zazwyczaj wzbudzają we mnie negatywne emocje. Podobnie było przy tym tytule, który jednak udowodnił mi, że moje złe nastawienie było błędem. 

 

Thomasina. O kotce, która myślała, że jest Bogiem opowiada historię tytułowego kociaka, którego włascicielką jest Mary. Kiedy jej tata będzie chciał uśpić Thomasinę ze względu na jej chorobę, do akcji wkroczą przyjaciele dziewczynki i tajemnicza kobieta. Niestety decyzja ojca wpłynęła druzgocąco na Mary i krótko po kotce ona również zaczyna chorować. Kiedy zrozpaczony ojciec traci nadzieję, ktoś puka do drzwi i słychać znajome miauczenie. 

 

Przeczytanie tej książki było dość wstrząsającym doświadczeniem, nawet dla dojrzałej osoby. Nie było widać obawy przed ukazywaniem ludzkiego okrucieństwa i konsekwencji z tego płynących. Miało to jednak swój wydźwięk, gdyż w książce pozwolono bohaterom, aby naprawili swoje błędy. Dzięki temu powieść zyskała swój szczególny wydźwięk, ale też łatwy do zrozumienia dla dziecka morał. 

 

W kwestii narracji moje obawy były niepotrzebne, chociaż nadal przekazywanie jej zwierzętom nie należy do moich ulubionych zabiegów. Tutaj po przeczytaniu kilku rozdziałów zapomniałam o tym fakcie i przestałam się na tym skupiać, co udowodniło, że jednak można zrobić to dobrze. Historia sama w sobie jest przepiękna i warta poznania, nawet jeżeli nie jesteście przekonani co do sposobu jej przekazu. 

 

Thomasina zainspirowała mnie do myślenia nad wyglądem obecnego świata, a dziecku może dostarczyć wielu ważnych wartości, jednocześnie bez pouczania. Historia jest przepiękna i wzruszająca, a serce każdego miłośnika kotów pęknie na drobne kawałki po przeczytaniu tej książki. 

Tytuł: Thomasina. O kotce, która myślała, że jest Bogiem

Autor: Paul Gallico

Data premiery: 28.09.2022

 

Książkę otrzymałam do recenzji dzięki uprzejmości wydawnictwa Kropka.