„Czarna Dalia. Prawdziwa historia Elizabeth Short” [RECENZJA]

Lost In Time nie przestaje nas zaskakiwać, gdyż wprowadził na rynek pierwszy reportaż komiksowy. Choć sam za często po reportaże nie sięgam, to jednak ten zdecydowałem się sprawdzić, bo w końcu mam tutaj pewną gwarancję jakości od tego wydawcy. I cóż, jak zwykle był to dobry wybór.

Czarna Dalia. Prawdziwa historia Elizabeth Short opowiada o tytułowej kobiecie. Sprawa jej morderstwa swego czasu odbiła się głośnym echem w całym USA, gdyż wszyscy chcieli się dowiedzieć kto za nie odpowiada. Choć powstało już kilka książek próbujących rozwiać wszelkie wątpliwości, to twórcy tego komiksu zarzekają się, iż to właśnie ich dzieło zrobi to najlepiej, a przy okazji skupi się na samym życiu tej kobiety, co wielokrotnie było pomijane.

Na wstępie mogę napisać, że takie połączenie komiksu i reportażu zadziałało kapitalnie. Z początku dostajemy fragmenty książkowe w formie opowieści na temat dzieciństwa kobiety, ale też pierwszych lat dorosłości, kiedy to postanowiła opuścić rodzinne strony na rzecz wielkiej kariery. Potem niektóre etapy jej życia są opisywane przez autorów biografii, natomiast inne obserwujemy w ramach komiksowych scenek. Ani przez chwilę nie czułem, że coś jest wymuszone i bardzo szybko wsiąkłem w tę opowieść.

Bo te scenki w bardzo dobry sposób dobudowują opowieść. Z jednej strony pokazują nam, w jaki sposób odzywała się Elizabeth, ale też dostrzegamy jej szyk, który urzekł niejednego mężczyznę. Możemy też poczuć klimat lat 40. ubiegłego wieku, co jeszcze bardziej uzupełnia nam tę opowieść i wzbogaca ją o dodatkowy atut. Przy tym nie są stricte nastawione na przedstawienie faktów, więc stanowi to miły odpoczynek, po opisach narratorów.

Sama historia jest oczywiście ciekawa i cieszy mnie, że twórcy postawili na przedstawienie życia bohaterki, a dopiero na samym końcu podjęli się tematyki jej śmierci. Jasne, to ten ostatni wątek był najgłośniejszy, ale pamiętajmy, iż Elizabeth była też normalnie żyjącą kobietą z pewnymi marzeniami czy też planami i dobrze było je poznać, nim czytaliśmy na temat jej śmierci. Zresztą sami autorzy już na pierwszych stronach podkreślali, że taki był ich cel, natomiast ja mogę potwierdzić jego dobrą realizację.

Doceniam też, że twórcy nie bali się zwrócić uwagi na pewne problemy tej kobiety, które poznajemy z czasem trwania historii. Choć przez większość czasu czuć, iż autorzy współczuli sytuacji, w jakiej się znalazła, zrzucając winę za wiele jej decyzji na otoczenie, tak nieraz zwracali też uwagę na jej błędy czy złe zachowanie. Czasem odniosłem też wrażenie, że po prostu wyciągnięto wszystkie możliwe brudy, aby Czytelnik faktycznie zobaczył pełen obraz, nawet jeśli nie będzie on idealny. Dzięki temu sami możemy ocenić jej zachowanie, a to zawsze cieszy mnie w kontekście takich biografii.

Na koniec muszę wspomnieć o rysunkach, bo te również wypadają fenomenalnie. Widać tutaj sensowny pomysł, aby w ciekawy sposób przedstawić główną bohaterkę, ale też klimat dawnej Ameryki. Lost In Time ma swój styl, w którym stara się dobrać większość pozycji i tutaj trochę od niego odbiegli, gdyż działają bardziej w ramach pastylowych klimatów. Mimo to, nadal jest klasa, więc można ze spokojem po to sięgnąć.

Ogólnie, Czarna Dalia to naprawdę fenomenalna pozycja, która umie wyróżnić się na tle pozostałych komiksów. Te połączenie reportażu i komiksu wypadło rewelacyjnie i chciałbym, aby rynek oferował więcej takich treści. Aby jednak tak było, należy chłonąć właśnie te już wydane eksperymenty, także zachęcam każdego do sprawdzenia tego komiksu, gdyż zdecydowanie tego nie pożałujecie.

Komiks otrzymałem od wydawnictwa Lost In Time na mocy współpracy reklamowej.