Ronde van Vlaanderen: drugie zwycięstwo van der Poela stało się faktem

Mathieu van der Poel (Holandia, Alpecin-Fenix) po szczęśliwym finiszu został zwycięzcą klasyku Ronde van Vlaanderen. Tuż za jego plecami na metę wpadł Dylan van Baarle (Holandia, INEOS Grenadiers), a trzeci był Valentin Madouas (Francja, Groupama-FDJ). Szanse na zwycięstwo na ostatnich metrach zaprzepaścił Tadej Pogacar (Słowenia, UAE Team Emirates).

Ronde van Vlaanderen to drugi w tym sezonie monument. Kolarze tradycyjnie wystartowali z Antwerpii, by przebyć prawie 273-kilometrową trasę zakończoną w Oudenaarde. To, co tworzy legendę wyścigu Tour des Flandres to mnogość brukowanych podjazdów, którymi najeżona jest druga część trasy. W tegorocznej edycji na liście startowej znalazło się miejsce dla aż pięciu Polaków: Łukasza Wiśniowskiego (EF Education-EasyPost), Macieja Bodnara (TotalEnergies), Filipa Maciejuka (Bahrain-Victorious), Szymona Sajnoka (Cofidis) oraz Stanisława Aniołkowskiego (Bingoal Pauwels Souces WB). Szczegółową zapowiedź wyścigu można przeczytać [TUTAJ].

Ucieczkę dnia stworzyło dziewięciu kolarzy. Byli to: Sebastien Grignard (Belgia, Lotto Soudal), Taco van der Hoorn (Holandia, Intermarche-Wanty-Gobert Materiaux), Stan Dewulf (Belgia, AG2R Citroen Team), Manuele Boaro (Włochy, Astana Qazaqstan Team), Tom Bohli (Szwajcaria, Cofidis), Max Kanter (Niemcy, Movistar Team), Luca Mozzato (Włochy, B&B Hotels-KTM), Mathijs Paasschens (Holandia, Bingoal Pauwels Sauces WB) oraz Lindasy De Vylder (Belgia, Sport Vlaanderen-Baloise). Ich przewaga nad peletonem na sto kilometrów przed metą wynosiła około czterech minut. 

Wtedy też rozpoczęła się seria ataków z peletonu. Zapoczątkował ją Nathan Van Hooydonck (Belgia, Jumbo-Visma), a po chwili dołączył do niego Jonas Koch (Niemcy, BORA-hansgrohe). W ich ślady zaczęli iść inni zawodnicy, co doprowadziło do oderwania się od peletonu 16-osobowego pościgu. Dwie czołowe grupy zdołały się połączyć, jednak po chwili dopadł do nich rozpędzony peleton. 

55 kilometrów przed metą na Oude Kwaremont (2 km, 4,4%) na atak zdecydował się Tadej Pogacar (Słowenia, UAE Team Emirates). Szarża ta spowodowała selekcję, która mocno zredukowała peleton. Poprawka pod Paterberg (0,4 km, 9,7%) wyodrębniła na czele kilkunastoosobową grupę złożoną z faworytów, z której po chwili oderwali się Dylan van Baarle (Holandia, INEOS Grenadiers) i Fred Wright (Wielka Brytania, Bahrain-Victorious). Kolejną górą na trasie był Kopenberg (0,6 km, 9,7%), gdzie ponownie zaatakował Pogacar. Dołączyli do niego Mathieu van der Poel (Holandia, Alpecin-Fenix) i Valentin Madouas (Francja, Groupama-FDJ). Trójce udało się oderwać od peletonu i po kilku chwilach dołączyli do prowadzącej dwójki tworząc pięcioosobowy odjazd. 

Prowadząca grupka zdołała oderwać się na dobre. Ostatnią kombinację podjazdów atakujący rozpoczęli z przewagą około 50 sekund nad trzyosobową pogonią w składzie: Tiesj Benoot (Belgia, Jumbo-Visma), Dylan Teuns (Belgia, Bahrain-Victorious) i Stefan Kung (Szwajcaria, Groupama-FDJ). Zgodnie z przewidywaniami na Oude Kwaremont ponownie przyspieszył Pogacar, a na jego kole utrzymał się jedynie van der Poel. Jasnym stało się, że to właśnie pomiędzy nimi rozegra się decydująca walka o zwycięstwo. Na Paterbergu jeszcze raz przyspieszył Słoweniec, ale Holender nie dał się zerwać. To oznaczało, że o wygranej zdecyduje dwójkowy finisz. 

A tak się przynajmniej wydawało. Pogacar z van der Poelem na ostatnim kilometrze zbyt mocno skupili się na rozgrywkach pomiędzy sobą, a w międzyczasie dopadli do nich Valentin Madouas i Dylan van Baarle, którzy dołączyli do finiszu. Ten szczęśliwie padł łupem Mathieu van der Poela, ale zablokowany przez pozostałych finiszujących Tadej Pogacar zakończył wyścig na czwartym miejscu. Drugi był van Baarle, a trzeci Madouas. Dla Mathieu van der Poela to drugi tryumf we Flandryjskiej Piękności w karierze.