Cukier – biały a brązowy

W codziennym życiu coraz częściej stajemy przed wyborem cukru, czy to w kawiarni, w restauracji, czy w sklepie. Który wybrać? Czym właściwie różni się cukier biały od brązowego?

Produkcja cukru białego

Biały cukier produkowany jest głównie z buraków cukrowych. Po ich transporcie do fabryki, oczyszczeniu i pokrojeniu, następuje pozyskanie soku z warzyw. Wstępnie uzyskany sok, nazywany „rzadkim”, zawiera około 16% cukru. W celu zwiększenia jego zawartości następuje zagęszczenie, a potem krystalizacja. Uzyskany produkt jest wirowany w celu oddzielenia od cukru melasy (czyli pozostałych resztek soku), która jest używana do produkcji pasz, drożdży i alkoholu. Po tym procesie pozostaje cukier, w którym sacharoza stanowi co najmniej 99,7%. Ostatnim etapem jest proces suszenia, po którym gotowy produkt trafia do magazynów i sklepów.  

Cukier biały, czy brązowy?

Cukier brązowy niewiele różni się od opisanego powyżej cukru białego. Jedyną różnicą jest dodanie w końcowym etapie do cukru melasy, która została wcześniej oddzielona, oraz ponownym odwirowaniu, lub zabarwienie cukru białego karmelem. Dzięki dodatkowi tych składników pozyskany produkt ma ciemniejszy, brązowy kolor. Cukier ten nie różni się składem od zwykłego, białego cukru, nie jest również w żadnym stopniu od niego zdrowszy. Jedyną różnicę, jaką można odczuć, jest różnica w smaku spowodowana dodatkiem melasy bądź karmelu.

Cukier nierafinowany?

Cukier nierafinowany jest cukrem, który produkowany jest z trzciny cukrowej. Pomimo użycia innego składnika jako źródła cukru, w końcowym etapie również otrzymujemy sacharozę. Cukier nierafinowany nie jest poddany procesowi rafinacji, który polega na pozbyciu się składników mineralnych. Cukier ten zawiera więc takie pierwiastki, jak: żelazo, magnez, potas, wapń. Jego brązowa barwa jest barwą naturalną, wynikającą z obecności melasy, która nie jest usuwana na żadnym etapie produkcji. Nie wynika ona z dodania barwników takich jak karmel. Proces produkcji cukru nierafinowanego jest mniej skomplikowany, zużywa mniejszą ilość odczynników i generuje mniejszą ilość odpadów, pomimo tego cukier nierafinowany jest droższy od cukru białego lub brązowego. 

Który cukier wybrać?

Zarówno cukier biały, brązowy, jak i nierafinowany składają się w co najmniej 99,7% z sacharozy, nie różnią się więc składem. Użyty surowiec (burak lub trzcina cukrowa) również nie wpływa na to, by któryś z nich był zdrowszy. Podobnie jest również z różnicą w kaloryczności tych produktów. Co prawda cukier nierafinowany zawiera mniej kalorii (około 370 kcal w 100 gramach), niż pozostałe (około 395 kcal w 100 gramach), ale ma on również mniejsze kryształki, więc na standardową "łyżeczkę" zmieści się go więcej. W rezultacie niezależnie od tego, który wybierzemy - zjemy podobną ilość kalorii. Cukier nierafinowany jest poddany mniejszej liczbie procesów przy produkcji, a do tego zawiera większą ilość składników mineralnych, co może przechylać szalę delikatnie na jego korzyść. Jednak największą różnicę, jaką możemy odczuć wybierając cukier, jest różnica w smaku: cukier brązowy bądź nierafinowany, ze względu na dodatki melasy lub karmelu, ma wyrazistszy i głębszy smak, jednak to, który będzie nam najbardziej odpowiadał jest cechą całkowicie indywidualną. Nie wolno zapominać, że niezależnie, który cukier wybierzemy, jest on odpowiedzialny za występowanie wielu chorób i nie wskazanym jest jego spożywanie w zbyt dużych ilościach.

 

BIBLIOGRAFIA:
http://badania.net/cukier-brazowe-nieporozumienie/
http://zdrowiejlepiejmocniej.blogspot.com/2013/01/cukier-biay-czy-ten-trzcinowy.html
http://www.nordicsugar.com/fileadmin/Nordic_Sugar/Brochures_factsheet_policies_news/