Tokio 2020: Nowozelandzka sztangistka pierwszą transpłciową olimpijką

Podczas Igrzysk Wspólnoty Narodów 2018 w australijskim Gold Coast, Laurel Hubbard doznała groźnie wyglądającego urazu łokcia. Kontuzji, która wykluczyła ją z aktywności fizycznej i według pierwszych prognoz mogła zakończyć jej karierę sportową. Stało się jednak inaczej. Po kilkumiesięcznej przerwie wróciła na pomost, plasując się na szóstym miejscu podczas Mistrzostw Świata. Ten doskonały wynik, odwołanie kolejnych zawodów przez sytuację pandemiczną oraz zmiana systemu kwalifikacji olimpijskiej sprawiły, że Laurel Hubbard została pierwszą transpłciową sportsmenką w historii igrzysk olimpijskich.

Mimo 43 lat reprezentantka Nowej Zelandii stawiana jest w gronie faworytek kategorii superciężkiej tokijskich zawodów. Warto dodać, iż jej najlepszy wynik w kwalifikacjach to 285 kilogramów, a tylko trzy sztangistki uzyskały wyższą sumę kwalifikacyjną. Patrząc z perspektywy światowego rankingu Laurel Hubbard zajmuje szesnaste miejsce. Wyprzedzają ją jednak zawodniczki, które nie wystąpią na imprezie czterolecia. Każdy kraj może wystawić jednego reprezentanta w jednej kategorii wagowej, dlatego niezadowolone tym faktem są Chiny i Korea. Państwa te mają na wysokich miejscach rankingowych odpowiednio cztery i dwie zawodniczki. Srebrna medalistka zawodów olimpijskich z Rio de Janeiro, Kim Kuk Hyang również nie stanie na pomoście, gdyż Korea Północna nie weźmie udziału w igrzyskach, a Rosjanka Tatjana Kashyrina została zawieszona. Laurel nie będzie jedyną reprezentantką Oceanii w tej kategorii wagowej. W Tokio o medale zawalczy również Feagaiga Stowars – sztangistka z wysp Samoa, która zdobyła złoty medal Igrzysk Wspólnoty Narodów w 2018 roku. Tych samych zwodów, w czasie których kontuzji doznała Nowozelandka.  

Laurel urodziła się, jako Gavin i do 35. roku życia występowała w zawodach podnoszenia ciężarów rywalizując z mężczyznami. Co prawda w 1998 roku pobiła rekord kraju w kategorii +105 kilogramów, lecz nie mogła osiągnąć poziomu, jaki pozwoliłby jej rywalizować na międzynarodowych imprezach. W 2012 roku poddała się zabiegowi korekty płci, co nie wpłynęło na jej podejście do sportu. Nadal trenowała, licząc, że dostanie zgodę na rywalizację z innymi sztangistkami. Przełom nastąpił w 2015 roku, kiedy MKOI ogłosił nowe wytyczne, zezwalające sportowcom transpłciowym rywalizować według obecnej płci pod jednym biologicznym warunkiem. Poziom testosteronu w organizmie musi utrzymać się poniżej 10 nanomoli na litr krwi, przez okres dwunastu miesięcy przed pierwszymi zawodami. Laurel wykorzystała tę furtkę, rozpoczynając nowy rozdział w swojej karierze. W 2017 roku, już w kobiecej rywalizacji, zdobyła srebrny medal mistrzostw świat rozgrywanych w amerykańskim Anaheim. Następnie zwyciężyła w Igrzyskach Pacyficznych na Samoa. W Tokio będzie nie tylko pierwszą transpłciową olimpijką, ale również najstarszym sportowcem, jaki kiedykolwiek brał udział w podnoszeniu ciężarów na igrzyskach.