Wpływ deszczu na zachowanie człowieka
- Data publikacji: 08.03.2019, 15:30
Spadanie kropli deszczu to dźwięk, który często można spotkać w różnego rodzaju aplikacjach relaksujących, ponieważ jego charakterystyczny odgłos, imitujący tak zwany "szum różowy", wpływa pozytywnie na zmniejszenie aktywności mózgu, skutkując tym samym poprawą jakości snu. Samo jednak zjawisko opadów oddziałuje na ludzkie samopoczucie i zachowanie na różny sposób, często w takich sferach życia, w których byśmy się tego nie spodziewali. Nierzadko jednak negatywnie.
Jeden z brytyjskich badaczy - dr Langmead-Jones, po latach dokładnego śledzenia policyjnej dokumentacji zauważył ciekawą zależność: im większe opady, tym mniejsza ilość notowanych zbrodni. Było to potwierdzenie wcześniejszego dochodzenia przeprowadzonego przez New York Times. Wówczas również wykazano zmniejszoną przestępczość w Nowym Jorku w dni deszczowe.
Powód takiej korelacji przemocy i pogody może być jednak dość prozaiczny. Widać to na przykładzie domowej agresji, której głównym winowajcą jest nader często alkohol. W czasie ulewnego deszczu chęć wyjścia z domu w celu jego zakupienia się zmniejsza, co za tym idzie, takich sytuacji odnotowuje się wtedy mniej. Potwierdza to psycholog dr Nixon zauważając, że ludzie niespecjalnie lubią popełniać przestępstwa podczas złej pogody, z wyjątkiem sytuacji, kiedy są naprawdę zdesperowani.
Bardziej naukowych przykładów dostarcza endokrynologia. Brak światła słonecznego, który nierzadko towarzyszy deszczowej pogodzie, sprawia, że ciało człowieka produkuje melatoninę, wpływając bezpośrednio na poczucie senności, skłaniając niejednokrotnie do dłuższego pozostania w łóżku. Zachmurzone niebo podczas ulewnego deszczu nie pozostaje również bez znaczenia dla poziomu hormonu serotoniny, co skutkuje zwiększeniem poczucia głodu. Spowodowane jest to z kolei wzmożonym zapotrzebowaniem na węglowodany. Dodatkowo serotonina jest hormonem, który odgrywa ważną rolę w regulowaniu nastroju. Niższy jej poziom może odpowiadać objawom podobnym do depresji.
Deszczowa aura odznacza się w szczególny sposób na pewnych konkretnych grupach ludzi, klasyfikowanych ze względu na wiek i płeć. Odnotowano, że dzieci wykazują odmienne zachowanie oraz większą drażliwość w sytuacji zbliżającej się burzy, prawdopodobnie na skutek wahań ciśnienia atmosferycznego, co dokładnie opisują obserwacje już z 1997 roku. Z kolei badanie, którego wyniki upowszechniono po raz pierwszy w 2012 sugerowało, że kobiety wykazują nieproporcjonalnie niższy w stosunku do mężczyzn nastrój niezadowolenia z życia właśnie podczas gorszej pogody. Tak samo ta dysproporcja wygląda w wyżej wspomnianej sytuacji zwiększonego zapotrzebowania na węglowodany. Dr Mary Gragerson zauważa jednak, że może to być spowodowane tym, iż kobiety po prostu łatwiej przyznają się do występowania u nich tego rodzaju objawów.